๓. เสือโคคำฉันท์

๓. เสือโคคำฉันท์

เสือโคคำฉันท์  เริ่มด้วยบทไหว้ครู  ไหว้เทวดา  และบทเทิดเกียรติกษัตริย์  เป็นเรื่องเกี่ยวกับลูกเสือกับลูกโคที่พระฤๅษีได้ชุบให้เป็นมนุษย์  โดยให้ชื่อลูกเสือว่า  “พหลวิไชย" ส่วนลูกโคได้ให้ชื่อว่า “คาวี"

ผู้แต่ง         พระมหาราชครู ได้เค้าเรื่องมาจากปัญญาสชาดก

คำประพันธ์   เป็นคำฉันท์ มีกาพย์ฉบังและกาพย์สุรางคนางค์ปนอยู่ด้วย

วัตถุประสงค์  เป็นคติสอนใจ

สาระสำคัญ   เป็นเรื่องราวของลูกเสือกับลูกโคซึ่งเป็นเพื่อนกัน เป็นผู้มีคุณธรรมคือความกตัญญูและซื่อสัตย์ จึงได้รับการชุบเป็นคนชื่อ หลวิชัยและคาวี ซึ่งก็ยังมีความรักความผูกผันซึ่งกันและกัน ได้เดินทางผจญภัยจนได้ปกครองเมืองเป็นเจ้าเมืองทั้งสองคน

คุณค่า    เป็นคำฉันท์ที่แต่งเป็นเรื่องยาวเป็นเรื่องแรก  ให้คติสอนใจในเรื่องความกตัญญูและความซื่อสัตย์